Χωρίς τίτλο...

Άνοιξα και τη τελευταία κούτα, και εκεί, ανάμεσα στα διάφορα προσωπικά αντικείμενα, βρήκα τυλιγμένο προσεκτικά το αγαπημένο μου Blogάκι. Σκονισμένο και ελαφρά τσαλακομένο, το άνοιξα και διάβασα όλες τις παλιές του εγγραφές. Και ταξίδεψα σε μέρη μακρινά, και εποχές περασμένες, ευτυχισμένες... Και έπιασα το μολύβι μου και προσπάθησα να γράψω κάτι καινούργιο, κάτι νέο...

Γιατί στη ζωή πρέπει τα πράγματα να είναι τόσο περίπλοκα? Γιατί κάθε χαρά πρέπει να ακολουθήτε απο μία μεγαλύτερη λύπη? Καμία απάντηση... Ησυχία...
Εντάξει λοιπόν... Νίκησες... Δεν μπορώ να σε πολεμίσω άλλο... Βυθίζομαι στην απόλυτη σιωπή... Γίνομαι ένα με αυτή... Την κάνω δικιά μου... Τώρα, δε σε φοβάμαι πλέον...
Γιατί είμαι εσύ... Είμαι η σιωπή...

"Που νομίζεις οτι είσαι ρε φίλε, στο Queen Mary?"

Δεν ξαναπάωωω διακοπές...
στη μικρή μας Ελλαδίτσα,
που κοστίζει μια περιουσίτσα...
τα μιλησαμέεεεε, τα συμφωνισαμέεεε!

Το θέμα μας σήμερα αγαπητοί μου τηλεθεατές, διακοπές στη Ελλάδα.
5 μέρες διακοπές στη Ελλάδα = 12-15 μέρες διακοπές σε αλλα τροπικά μέρη..
Παράδειγμα: Πέρνουμε το σκυλοπνήχτη της γραμμής για Φολέγανδρο.
Εισιτήριο €35 το άτομο, χωρίς καμπίνα. Ανεβαίνουμε στο πλοίο, η κατάσταση
τραγική. Αναγκαζόμαστε να πάρουμε καμπίνα γιατί το ταξίδι (απο Πειραιά) ειναι
14 ώρες. (Σ.τ.Μ. Πειραιάς-Φολέγανδρος 14 ώρες, Amsterdam-Cape Town 12 ώρες).
Κόστος καμπίνας εξτρα €50 το άτομο. Για δυο άτομα, το πλοίο κόστισε €170 (χωρίς
να υπολογίζω νερά/καφέδες/τυρόπιτες). Η καμπίνα βέβαια τραγική. Ο καμαρότος
του πλοίου σχολιάζει οτι κάποιου δεν του άρεσε η καμπίνα του, και οτι κάποιος
αλλος ρώτησε αν στην καμπίνα μπορεί να εχει πάγο. Η απάντηση του καμαρότου:

"Που νομίζεις οτι είσαι ρε φίλε, στο Queen Mary?"

Και εγώ σκέφτομαι, "Ναι ρε φίλε, για €170 εκεί έπρεπε να είμαι"
Για σύγκριση παραθέτω το γεγονός οτι με €150 μείναμε 3 άτομα σε 2 υπερ-δωμάτια
στη Ν.Αφρική, με 2 εκδρομές για σαφάρι, και all-you-can-eat βραδινό και πρωινό.

Θα κλείσω με ενα σχόλιο για τη κλασσική ατάκα που άκουσα πολλάκις στην Ελλαδα
απο ναύτες, ταξιτζήδες, και άλλους τραγικούς τύπους που κοροιδεύουν και εκμεταλλεύονται
τους τουρίστες: "Ναι, αλλά η Ελλάδα εχει τις καλύτερες παραλίες στο Κόσμο.
Δεν υπάρχει μέρος στο Κόσμο σαν την Ελλάδα".
Η απάντηση μου: Προφανώς δεν έχετε πάει σε πολλά μέρη στο Κόσμο. Αν εννοείται
την εκμετάλλευση, ναι, δεν υπάρχει μέρος σαν την Ελλάδα. Για παραλίες, κάντε μια
γύρα απο Καραϊβική, Κούβα, και Ν.Α. Ασία, και τα λέμε ξανά...

Δεν έχω πρόβλημα να πληρώνω για να πάω διακοπές, αλλά να μην μας περνάν
και για μαλάκες!

Παγκοσμιοποίηση (συνέχεια)...

Νότια Αφρική για σαφάρι,
Ελλάδα για μπάνιο,
Νέα Υορκη προς ανεύρεση κατοικίας...

Παγκοσμιοποίηση...

Πέμπτη μεσημέρι περπατάω πάνω στο Σινικό Τείχος...
Παρασκευή απόγευμα πίνω καφέ έξω απο το Παρίσι...
Σαββατο βράδυ, στο βροχερό Εδινβούργο...

και όλα αυτά, χωρίς να υπολογίζω οτι ακύρωσα το ταξίδι μου
για Ελλάδα αυτό το Σαββ/ριακο...

Ολυμπιακή ώρα 2012

Σύντομο ποστ για το πιο άσχημο λογότυπο ολυμπιακών αγώνων που εφευρέθηκε ποτέ. Μια ευγενική προσφορά των φίλων μας των Αγγλων. Και πλήρωσαν και £400,000 για το σχεδιασμό του. Αν δεν το καταλάβατε, λεει απλώς "2012". Ο κόσμος εδώ το μίσησε σε λίγα δευτερόλεπτα. Πολύ είπαν οτι τους θυμίζει τη Lisa Simpson σε ακατονόμαστες πράξεις. Οι φίλοι μας οι Αγγλοι έδειξαν και στην τηλεόραση βιδεο-κλιπ με το λογότυπο το οποίο λόγο των έντονων χρωμάτων και της απότομης ενναλαγής τους, προκάλεσε επιληπτικό σοκ σε κόσμο (αλήθεια!). Μετά διαπίστωσαν οτι πραγματικά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε επιληπτικούς και σε άτομα με συχνές ημικρανίες. Τρελό γέλιο.

Α! με το που είδαν το λογότυπο, αναγνώστες του BBC έκαναν απ-λοαντ σε ολίγα δευτερόλεπτα λογότυπα τα οποία ειναι έτη φωτός καλύτερα. Και μαζεύτηκαν ήδη 30,000 υπογραφές για να το αλλάξουν... Οτι να΄ναι...

Μεγάλος Διαγωνισμός...

Με πολλά και πλούσια δώρα...

Το θέμα του διαγωνισμού είναι "Ταξιδιωτικες Γκαντεμιες" (όπως προτάθηκε απο το kiwi). Στείλτε σε σχόλιο τις προσωπικές σας γκαντεμιές. Ο μονος όρος ειναι να ειναι συντομες και περιεκτικες και να αρχιζουν με το "Γκαντεμια ειναι...".

Σημείωση: Οι χρήστες kiwi, arxiepiskopos και anampi κερδίζουν δωρεάν συμμετοχή στο διαγωνισμό. Οι υπόλοιποι χιλιάδες χρήστες μας θα πρέπει να μας στείλουν μία (1) καρτ ποστάλ απο μία περιοχή της επιλογής τους, πριν λάβουν μέρος στο διαγωνισμό.

Το σημερινό σπάσιμο νεύρων...

... είναι μία ευγενική προσφορά της Scottish Gas (sucks!). Μετακομίζω απο το παλιό μου σπίτι και την τελευταία μέρα τους πέρνω τηλέφωνο να κλείσω το λογαριασμό. Μου λένε "Εχετε υπόλοιπο £48.61", τους δίνω τα στοιχεία του λογαριασμού μου, μου λένε "The payment went through, δεν μας χρωστάτε τίποτα, καλή σας μέρα".

Φεύγω για Πάσχα Ελλάδα, γυρνάω, βρίσκω χαρτί που λέει οτι "Εχετε υπόλοιπο £48.61, Παρακαλώ πληρώστε". Κοιτάω και βλέπω οτι οι μ#$@#*$ δεν πήραν τελικά τα λεφτά απο το λογαριασμό μου (για άγνωστο λόγο). Πληρώνω ον-λαϊν το λογαριασμό. Σήμερα πέρνω ΠΑΛΙ γράμμα οτι αν δεν πληρώσω θα με παν στο δικαστήριο. Οργισμένος τους πέρνω τηλέφωνο. Τους λέω, σας πλήρωσα στης 4 Μαίου, γιατί στης 8 Μαίου (που μου στείλανε το γράμμα) με απειλείται οτι θα με πάτε δικαστήριο? Μου λέει, "Ε! προφανώς η πληρωμή σας δεν είχε φτάσει σε εμάς μέχρι τότε, για αυτό σας στείλαμε το γράμμα"... Ρωτάω, "Πότε έφτασε η πληρωμή μου σε εσάς?". Απαντάει "8 Μαίου". Grrrrrrrrrrrrrr...



Η εν λόγω εταιρία έχει το χειρότερο customer service στο Ηνωμένο Βασίλειο βέβαια.
Εχει ενα λογισμικό που απλώς δεν δουλεύει. Εκατοντάδες παράπονα έχω ακούσει απο γνωστούς και φίλους. Προσωπική εμπειρία, η χείριστη και τώρα και στο παρελθόν.

Αλλη κωμική ιστορία... Τους λέω "Δεν θέλω πεϊπερ-βασιλη, μόνο ηλεκτρονικό με email". Μου στέλνουν ΓΡΑΜΜΑ στο σπίτι να μου ανακοινώνουν οτι "Δεν θα μου στείλουν ξανά πεϊπερ-βασιλη". Ξαφνικά, αρχίζει ενας καταιγισμός γραμμάτων με διάφορες ηλίθιες προσφορές απο την εταιρία. Λες και τους πρόσβαλλα επειδή δεν θέλω χαρτομάνι στο σπίτι. Μετά, πέρνω 1-2 λογαριασμούς μόνο με email. Μετά, αρχίζω να πέρνω λογαριασμούς και με email και στο χαρτί. Μετά, άλλωτε μου στέλναν email, άλλωτε με χαρτί, άλλωτε και τα 2... Ολοι οι λογαριασμοί που έπερνα μέχρι σχεδόν να μετακομίσω ηταν Estimated Bills γιατί υπολογίζαν τη κατανάλωση χωρίς να διαβάζουν τον μετρητή. Σαν καταναλωτής, μπορείς εσύ να τους ενημερώσεις για την ακριβή ένδειξη του μετρητή. Πήγα επανηλλειμένα ον-λαϊν και έδωσα την ακριβή ένδειξη αλλά πάντοτε μετά απο μία μέρα, πάλι στο σαϊτ είχε το παλιό estimated νουμερο. Αγανάκτησα μετά απο 4-5 φορές, οπότε τους πήρα τηλέφωνο για να τους δώσω την ένδειξη. Μετά απο 5-6 τηλεφωνήματα, και αφού μίλησα σε διαφορετικούς υπαλλήλους και τους έδωσα τα ακριβή νούμερα, το σύστημα εξακολουθούσε να αγνοεί το input μου και να κάνει estimates απο μόνο του... :-) "Ξέρεις εσύ και δεν ξέρω εγώ?"-στυλάκι ο κομπιουτορας... Πάντοτε βέβαια έπαιρνα τη διαβεβαίωση απο τον υπάλληλο οτι "Αυτή τη φορά, η σωστή ένδειξη έχει καταγραφεί. Συγνώμη για την ταλαιπωρία..."
Πιστεύω, με το που έκλεινα το τηλέφωνο το πρόγραμμα τους πήγαινε και άλλαζε το νούμερο πάλι, και στην οθόνη εμφανιζόταν το μύνημα "Don't fuck with my estimates".

Θερμές ευχαριστίες...

Πραγματικά, δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω. Ελαβα εκατοντάδες emails απο τους (τρεις) αναγνώστες του Blogάκι (kiwi, anampi και arxiepiskopos) τους οποίους όλους ευχαριστώ για τα καλά τους λόγια. Ποτέ δεν πίστευα οτι το Blogάκι θα γίνει τόσο γνωστό. Μέσα στις επόμενες μέρες θα μεταφερθούμε σε νέους servers για να μπορούμε να ανταποκριθούμε στο αυξημένο traffic. Μέχρι τότε μείνετε συντονισμένοι στο Blogάκι... α! σκέφτομαι να ξεκινήσω ένα διαγωνισμό για να εντύνω το ενδιαφέρον...

Το θέμα του πρώτου διαγωνισμού μας θα είναι απλό. Ζητάμε απο τους αναγνώστες μας να σκεφθούν ενα καλό θέμα για διαγωνισμό. Ο νικητής με την καλύτερη ιδέα κερδίζει μία (1) συμμετοχή στο διαγωνισμό. No purchase necessary, batteries not included και τα λοιπά, ισχύουν και εδώ...

Στιγμές Ζεν..

σήμερα αποφάσισα οτι ο αναγνώστης κάθε κειμένου πρέπει να ξεκουράζεται κατα την ανάγνωση του κειμένου... Επειδή πολλές φορές ο αναγνώστης είναι επίμονος/πεισματάρης και δεν λέει να αφήσει το κείμενο κάτω, ο συγγραφέας πρέπει να αναγκάζει τον αναγνώστη να ξεκουραστεί...

Εχοντας ολα αυτά υπόψην, προτείνω ο κάθε συγγραφέας να εισαγάγει στο κείμενο του σημεία τα οποία θα ονομάζονται "Στιγμές Ζεν" και θα αποτελούνται απο μια φωτογραφία κάποιου τοπίου το οποίο ο αναγνώστης θα πρέπει να κοιτάξει για κάποιο διάστημα (ετσι ώστε να ηρεμίσει) και μετα το πέρας του οποίου μπορεί μόνο να συνεχίσει την ανάγνωση. Βέβαια το παρόν draft έχει κάποια security holes καθώς δεν έχω πει πως ακριβώς ο συγγραφέας θα αναγκάζει τον αναγνώστη να σταματήσει και πως θα τον εμποδίζει απο το να αποφύγει να κοιτάξει την φωτογραφία. Φυσικά έχω λύση για αυτά τα τεχνικά προβλήματα αλλα δεν θα την παραθέσω εδω για να μη κουράσω τον αναγνώστη.

... και ορίστε η πρώτη Στιγμή Ζεν... πάρτε βαθειές αναπνοές και ηρεμίστε...

Τραγικές (εκλογο-)καταστάσεις...

.. και συνεχίζω, για να μη λέτε οτι υπερβάλλω... προ ημερών, εγιναν εκλογές στη Σκωτία... Δόθηκαν 2 ψηφοδέλτια σε κάθε άτομο... Στο ενα έπρεπε να ψηφίσεις βάζοντας σταυρούς, ενω στο άλλο έπρεπε να ψηφίσεις κατα σειρά προτίμησης με νούμερα 1, 2, κοκ. Εντάξει, ίσως είναι λίγο βλακεία να ψηφίζεις με 2 διαφορετικούς τρόπους συγχρόνως αλλα ετσι αποφασίστηκε, έτσι έγινε...

Αποτέλεσμα... τραγικά ποσοστά άκυρων ψηφοδελτιων... Σε μερικές περιοχές, ο νικητής είχε λιγότερο αριθμό ψήφων απο τα άκυρα. Οτι να΄ναι... Πολιτισμός...

Ξεκουράζω την υπόθεση μου...

Τραγικές καταστάσεις...

Τις τελευταίες μέρες εχω γενικά αγανακτήσει με τη Σκωτία/Αγγλία/Ην.Βασίλειο κοκ. Οι λόγοι είναι διάφοροι αλλά κοινός παρονομαστής είναι το πόσο οπισθοδρομικά είναι τα πράγματα εδώ... και εξηγώ...
- Σκηνή 1η: Εχω πάει επίσκεψη στα Highlands στο εξοχικο του αφεντικού. Το μέρος είναι αρκετά απόμερο, μιλάμε για 10-12 σπίτια στη μέση του πουθενά, με συνολικό αριθμό κατοίκων γύρω στους 20-25 (peak season). Γίνομαι μάρτυρας μιας συζήτησης ανάμεσα σε 4-5 κατοίκους για το πόσο ενοχλητικά είναι τα ελάφια στη περιοχή γιατι μπαίνουν μέσα στις αυλές και καταστρέφουν τα πάντα (προς αναζήτηση τροφής). Αποτέλεσμα είναι ολες οι αυλές να μοιάζουν με το τοίχος του Βερολίνου απο τα αναρτυμένα συρματοπλέγματα. Το αφεντικό μου λέει οτι "δυστυχώς δεν μπορούμε να τα πυροβολίσουμε προς εκφοβισμό/παραδειγματισμό γιατί μόνο ενας εκ των κατοίκων εχει shooting-rights" (τυγχάνει να είναι απόγονος απο "τζάκι"). Λέω στο αφεντικό οτι αυτό μου θυμίζει κατι απο 1700 που μόνο ο βασιλιάς μπορούσε να κυνηγίσει στο δάσος. Μου λέει οτι ακριβώς έτσι είναι αλλα πολλοί νόμοι έχουν μείνει απο παλιά και η ολιγαρχία (που επιβιώνει ανετα στην Αγγλια) δεν θέλει να αλλάξει τίποτα. Πολιτισμός...

- Σκηνή 2η: Το Εδιμβούργο έχει πολλά οραία πάρκα τα οποία περιτρυγιρίζονται απο όμορφα σπίτια πλουσίων. Το εντυποσιακό είναι βέβαια οτι τα πάρκα αυτά δεν είναι δημόσια. Ειναι περικυκλομένα απο οραία κάγκελα και κλειδομένα με οραίες κλειδαριές. Μόνο οι πλούσιοι φίλοι μας που μένουν γύρω απο το πάρκο έχουν κλειδάκια. Ετσι, όταν αγοράζεις σπίτι γύρω απο το πάρκο, βλέπεις οτι η αγγελία λέει οτι το σπίτι συνοδεύεται με κλειδάκι για το πάρκο. Οι γείτονες απο το παραδιπλανό δρόμο, ή απο αλλες γειτονιές του Εδιμβούργου δεν εχουν πρόσβαση. Μπορούν μόνο να βλέπουν έξω απο τα κάγκελα. Πολιτισμός...
- Σκηνή 3η: Στην αντίπερα όχθη έχουμε τον λαό. Χορίς πάρκα και shooting-rights αρκούνται στο πιοτό. Πρωί-μεσημέρι-βράδυ... εχθές το βράδυ έφτασα στα όρια μου μέσα στο σινεμά... Ημουν έτοιμος να φύγω απο αυτή τη χώρα, αν είχε πτήση... Το να μιλάει κάποιος την ώρα του έργου είναι ενοχλητικό ήδη... Το να μπεκροπίνουν όλοι μέσα στο σινεμά απίστευτες ποσότητες μπύρας την ώρα της ταινίας, παραλυρόντας και γελώντας μεθυσμένοι, δεν είναι κάτι που αντέχεται εύκολα. Βέβαια είναι νομιμο αυτό αφου το ίδιο το σινεμά τους πουλάει αλκοολ. Βέβαια, το κάπνισμα απαγορεύεται... Προπάντων η υγεία...

Εν κατακλέιδι, πρόκειται περι μίας κοινωνίας όπου οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις ζουν μέσα στη λήθη του αλκοολ, ενω συγχρόνως παρατηρούν με θαυμασμό και δέος τους Δουκες και τις Δουκισσες να γεύονται απίστευτο πλούτο και ελευθερίες. Σε οποιαδηποτε πιστεύω αλλη χώρα, θα είχε γίνει κάποιου είδους επανάσταση... Εδω, κάθε ανθρωπος φαίνεται να (απο)δέχεται τη μοίρα του... Η φτωχοί (απο)δέχονται την εκμετάλλευση και οι πλούσιοι (απο)δέχονται τα δικαιώματα που καταθέτουν στα πόδια τους οι φτωχοί... Not a bad deal, ειδικά αν είσαι πλούσιος...

Τραγικές φιγούρες...
... πολλά γράμματα!

Εεεεεε...
Βλάκας με περικεφαλαία...
... και 11 γράμματα...

Γνωστός ελληνας σκηνοθέτης. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη αλλα μετακόμισε στην Αθήνα για να βρει την αναγνώριση που του αξίζει.

Με 7 γράμματα...

Ανοιγω το blogaki και γραφω...

... το blogaki ειναι σαν το παλιο, γνωστο, και εμπιστο μπλοκακι... γραφεις οτι σου κατεβει... παλια, γραφαν τηλεφωνα, περναν παραγγελιες κοκ. Το συγχρονο blogaki ειναι κατι αντιστοιχο... Στο συγκεκριμενο blogaki θα βρειτε τους προσωπικους μου παραλογισμους... παρακαλώ συνχωρέστε τα ορθογραφικά μου λάθη... εχω να γράψω κείμενο στα ελληνικά πολλά χρόνια. Στα greek-lish ομως γράφω απτεστα ελληνικά.